“Gözlerini kapat, sezgilerini kullan“
Görme engellilerin günlük hayattaki hislerini görme yetisine sahip kişilere yaşatmaktan çok daha fazlasıdır Karanlıkta Diyalog’un amacı. Sonsuz bir hissiyat veren, olduğundan çok daha geniş ve yüksek olarak algılanan karanlık odalarda daha fazla duyarsın, daha fazla görürsün, daha fazla anlarsın, daha fazla anlaşılırsın. Çünkü sahip olduğun yeteneklerin, değerlerinin ve güçlü yanlarının daha fazla farkına varır ve daha fazla kullanırsın.
Mesela anlamayı geçtik, duymakla ilgili en büyük engellerden birisi odaklanma sorunudur. Zifiri karanlıkta odaklanamama gibi bir durum söz konusu olmuyor. Çıt çıksa duyabiliyorsun. Çünkü daha etkili dinliyorsun. Ön yargılardan uzak, neyse o...
Normal şartlarda insanların birbiriyle yaşadıkları en büyük sorunlardan birisi anlaşılamamakdır. Çünkü beyin, yaşadıklarımızdan daha fazlasını kaydeder. Bu kayıtlara zamanla “yine bu kayıtlardan oluşan” zihniyetimize bağlı olarak anlamlar yükleriz. Yüklenen bu anlamlara göre subjektif algılarımız gelişir. Bu subjektif algılar bir takım yeni düşünce kalıpları, ön yargı ve varsayımlar ile bunlara bağlı inançlar doğurur. Oysa Karanlık’ta yaşanan bu deneyimde, görme yetisinin getirdiği ön yargılı inançları bir kenara bırakarak, gerçek algıları yaşarsın. Sezilerin bu konuda sana yardımcı olur. Gözlerini unutup, sezgilerinle görürsün. Gözlerinin engellerini kapatıp sezgilerinle dinlersin. Ellerinle dokunur, koku alma yetinle kokuyu duyarsın. Daha iyi anlar, daha iyi anlaşılırsın. Aslında bir nevi hayatın tadına bakarsın karanlıkta...
Karanlıkta Diyalag ya da IK Blogger’ların buluşması, katıldığım her iki etkinlikte de grubun en kıdemlisi, en yaş almışı bendim. Kendi adıma bunun ne anlama geldiğini bir kenara bırakırsak, gençler adına çok anlamlıydı. Onlar henüz bu genç yaşlarda yaşadıkları bu farkındalıkları doğru kullanıp hayatlarına geçirirlerse müthiş keyifli bir hayatın onları bekliyor olacağından hiç şüphem yok. Biz de yazar Atilla Birkiye’nin bir kitabında Sartre’den aktardığı saptama gibi, “iş işten geçmiş” demiyoruz elbet. Bizler gençliğimizi tamamlamış olgunlar olarak, belki kendimizi tüm sezilerimizle “Dante” gibi ortasında hissediyoruz ömrün ve bu deneyimlerle tüm kimliklerimize neler kazandırdığımıza dair düşüncelerle ayrılıyoruz Karanlıkta Diyalog’tan.
