Engellilerle etkileşim, pek çok insan için garip bazen de tehditkar bir deneyimdir. Bu durum kaçınma tutumu oluşturabilir. Personelin bununla başa çıkmasında eğitimin faydası olabilir.
Engellilerle etkileşim sağduyu ve hassasiyet gerektirir. Bu nedenle birkaç önemli nokta üzerinde durulmalıdır:
• Etkin dinleme, hizmet oryantasyonu ve sonuç odaklı çalışma gibi iyi hizmet tavırları diğer insanlarda olduğu kadar engellilerde de eşit derecede işe yaramaktadır.
• Önce kişiyi daha sonra engelini düşünün. Dilin hassas kullanımı “önce insan” düşüncesini güçlendirmeye yardımcı olabilmektedir. “Sakat insanlar” iması yerine “Engelliler” kullanımı bu tutumu desteklemeye yardımcı olabilir.
• Engellileri bireyler olarak kabullenin. Engelli kişiler ortak bir engele sahip olabilirler ancak bu kişilerin engellerinin etkileri kişiden kişiye önemli ölçüde farklılık göstermektedir. Sakatlık derecesi, süresi, bununla kişisel başa çıkabilme strateji ve yöntemleri, hazır destek yapıları vb. özellikleri gibi faktörlerin hepsi bireysel ihtiyaçların doğasını etkilemekte katkıda bulunmaktadır. Tüm engellileri çok azı hakkında bildiklerinizle genellemeyin.
• Kişilerin söylediklerini dinleyin. Onların ne istedikleri ya da onlar için en iyinin ne olduğunu bildiğinizi farz etmeyin. Engelliler, kendileri için bir şeyler düşünmek konusunda hiç kimseden daha az yetenekli değillerdir. Onların ihtiyaçlarını aktarmak konusunda bazı zorluklar olabilir ancak ne istediklerine karar veremeyeceklerine dair olan varsayımlar da kırıcıdır.
• Kendiniz olun, doğal olun ve coşkunuzu bastırmayın. Gereksiz yere endişeli ve korumacı olmayın.
• Bir engel, aynı zamanda zorunlu olarak bir hastalık değildir. Engellilere, sanki onlar hastaymış gibi davranmayın. Onlara sağlıklı bireyler olarak davranın. Araştırmalar göstermektedir ki engelliler diğer çalışanlara kıyasla hastalık nedeniyle daha az gün izin almaktadırlar. Onların engelleri, özel hareket alanlarında rahatsızlığa ve maluliyete neden olmaktadır fakat onlar çok nadiren disfonksiyoneldirler (işlevsizdirler).
• Kişilere onların yaşlarına uygun şekilde davranın. Engellilere, onlar ne çocuklarmış gibi konuşmak ne de onların çocuk olduklarını ima etmek doğru değildir. “evlat” ya da “ufaklık” gibi ifadeler engelli yetişkinler için uygun değildir.
• Kişiyle, 3. şahıs ifadesi ya da onların meslek ünvanlarını kullanarak değil direkt konuşun. Engelli kişilerin genellikle meslekleri vardır ancak kariyer belirli yönlere hizmet için vardır. Onları, engelli bir kişinin sözcüsü ya da avukatı olarak kabul etmeyin. Ortamda yer alan bir kişi hakkında üçüncü şahıslarla konuşulması aşağılayıcı bir harekettir.
• Eğer engelli kişinin bir iletişim sorunu yoksa, genellikle sizin, tercih edilen bir metot bulmanıza ve bunu göstermenize izin vereceklerdir.
• Sakatlık bazı özel durumlarda bir rahatsızlıktır ancak bu, mutlaka kişinin hayatını yöneten ve başarıyı imkansızlaştıran bir trajedi değildir. Bireyler kendi uyum şekillerini bulmakta ve engellilerle iletişim kurmaktadırlar.
.gif)
